Jezelf prettig voelen? Bel 06 – 38 01 66 62

Eetproblemen.

Vorige week hadden we een netwerk bijeenkomst van Hooggevoelig Heel Gewoon. Drie netwerkleden hebben eenworkshop gegeven. Een van de 3 workshops ging over voeding, eetproblemen.

Mijn collega Daniëlle is logopediste met als specialisatie eetproblemen. Problemen met eten kunnen ontstaan doordat er in de mond iets niet goed is ontwikkelt of dat er bepaalde reflexen niet goed zijn ontwikkelt. Een klein percentage van haar cliënten hebben eetproblemen waarvoor geen afwijking voor gevonden wordt.

Waar komen deze problemen dan vandaan? Vanuit ervaring weet ik dat er kinderen zijn die vanuit hun gevoeligheid bepaalde voeding niet verdragen. Bekende allergieën zijn koemelk allergie, coeliakie of gluten. Als ik terugkijk dan vermoed ik dat onze oudste misschien wel een koemelk allergie of een vorm van Reflux had. Ze staat bijna altijd op de foto met een grote slab om haar hals. Ze spuugde veel, had veel buikkrampen na het eten. Nog steeds gaat er geen melk, karnemelk of Optimel in. Toetjes en chocolademelk wel, maar met mate. Onze jongste verdraagt geen stukjes in de vruchtenyoghurt, gekookte wortels, aardappelen, witlof met ham en kaas, ze houdt er niet van. Liever rauwe groente, komkommer en paprika en geen gekookte aardappelen. Zelf gruw ik van vetrandjes, geuren aan vlees of kaas, vel op de pudding of melk wat door je keel glibbert. Brr. Niets voor mij. Rillingen krijg ik er van.

Vanuit hun sensitiviteit kunnen kinderen een aversie hebben tegen bepaalde voedingsmiddelen, structuren, geuren en smaken van voeding.

Sensitiviteit kan in de babytijd voor problemen zorgen. Een kind dat bijvoorbeeld 10 cc drinkt, vervolgens alle kanten op kijkt, afgeleid wordt en vervolgens nog eens 10 cc  drinkt en dan stopt. Het hongergevoel is weg. De baby heeft dan maar 20 cc binnen gekregen van de ca. 80 – 100 cc wat het moet drinken. Een uur later heeft het kind weer honger. Drinkt weer een klein beetje en zo zit je binnen de kortste keren om het uur met je kind op de arm.  Als je weet dat je kind sensitief is, snel afgeleid en daardoor de fles niet leegdrinkt, kun je er voor zorgen dat je rust creëert en er weinig tot geen afleiding is.

Tijdens de workshop werd al duidelijk dat tussen de 6 maanden en 1 jarige leeftijd er enorm veel gebeurt in de levens van kinderen. Ze maken enorm veel veranderingen mee. Ze gaan van vloeibaar geleidelijk over op vast voedsel. Van helemaal glad naar structuur en verschillende structuren, smaken, geuren, kleuren en temperatuur. En ze gaan van liggen, naar zitten, naar staan en misschien al wel lopen. Hoe mooi is het als die ontwikkelingen allemaal soepel verlopen. Het zijn echter wel heel veel veranderingen in een korte tijd.

Wat als je kind nu bepaalde voeding niet wil eten? Bied, als ze klein zijn, een bepaalde groente een aantal dagen achter elkaar aan, zodat het kind kan wennen. Wennen aan de geur, kleur, smaak en structuur en de temperatuur. Kan je kind praten? Ga dan in gesprek met je kind, hoe klein ook. Vraag eens wat er met die voeding is? Wat wil je kind wel eten. Ga samen boodschappen doen en laat ze eten uitkiezen en maak het samen klaar. Ga tussen door eens proeven hoe het smaakt. Een kind kan vaak heel goed aangeven waarom ze iets niet lekker vinden.

Persoonlijk maakte ik er nooit zo’n probleem van als ze niet wilden eten of het niet lusten. Niet dol op gekookte aardappelen, nou ja dan eet je toch alleen groente. Krijg je de rijst er niet door? Dan eet je toch een paar boterhammen? Morgen staat er weer wat anders op het menu. Soms heb ik twee soorten groenten of een salade erbij. Fruit ging er in als koek :) dus de vitamines kwamen wel binnen.

Het kan ook nog zijn dat kinderen soms niet tot eten komen omdat het druk is aan tafel, of dat iemand geluiden maakt tijdens het eten. Dat komt nog wel eens voor op school of bij de dagopvang. Of dat er iemand onverwachts komt eten. Dan kan soms letterlijk de eetlust vergaan. En niet alleen bij kinderen.

Sensitieve kinderen zijn vaak ook gebaat bij regelmatig eten. Elke 2 tot 3 uur. Ze kunnen enorm chagerijnig worden als het te lang duurt voordat ze eten krijgen. Kunnen dan niet meer functioneren. Hun bloedsuiker spiegel is dan te laag. Zorg bij deze kinderen dat ze altijd iets in hun tas hebben voor het geval dat.

Wat wij tijdens deze workshop constateerden is dat het enorm belangrijk is dat verloskundigen, verpleegkundigen, consultatiebureau’s en kraamverzorgers kennis hebben van hoogsensitiviteit en de effecten op voeding en prikkels op hoogsensitieve kinderen. Omdat hoogsensitiviteit erfelijk is, kun je door het stellen van een aantal vragen wel vaststellen of 1 of beide ouders mogelijk hoogsensitief zijn. Dan weet je of het kind mogelijk hoogsensitief zou kunnen zijn. Dan zouden een hoop eetproblemen voorkomen kunnen worden.

De beste tip die je kunt krijgen is: volg je gevoel hierin. Wat een ander er van vindt is niet belangrijk. Vaak hanteer je de regels en gewoonten die je van huis uit mee kreeg, maar die zijn niet heilig, toch?

Photo credit: <a href=”https://www.flickr.com/photos/s4xton/2359091697/”>Aaron Landry</a> via <a href=”https://visualhunt.com/re/8de1fb”>Visual hunt</a> / <a href=”http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/2.0/”> CC BY-NC-SA</a>