Soms heb je een periode dat je even van alles en nog wat aan het doen bent, behalve dat wat eigenlijk, van jezelf, zou moeten. Er is duidelijk sprake van gebrek aan focus. Chaos in je hoofd. Tenminste dat is bij mij zo. Dat was ook wel te merken. Want er is lange tijd geen blog geschreven en maar weinig gepost op Facebook, Instagram en Linkedin.

Nadat ik in 2016 afscheid genomen had van mijn vorige werkgever, heb ik een half jaar heel veel tijd aan Twizzil besteed. Veel mensen ontmoet en begeleid. De focus lag op Twizzil. Enorm genoten van het coachen. Coachen op allerlei gebied, het meest op hoogsensitiviteit, waarbij velen ook hoogbegaafd waren. Van kinderen tot volwassenen. Allebei even leuk. Daarnaast kwamen een Ik Leer Anders training en een Ik Leer Leren training ook voorbij.

Vanaf juli kreeg ik een contract bij een GGZ organisatie als assistent begeleider op een BSO voor kinderen met en zonder een beperking. De beperking kan van alles zijn. Van ADHD tot het syndroom van Down in de leeftijd van 4 tot in de 20. Een totaal andere baan, alleen wel in het verlengde van mijn beroep als kinder- en lifestylecoach. Een leuke uitdaging met vele mogelijkheden. Echter  door deze baan raakte ik mijn ritme kwijt en ook de aandacht voor Twizzil. Ik moest wennen. Wennen aan een ander ritme. Beginnen in de middag en na het eten thuiskomen. Extra werken in verband met de zomervakantie, ziekte en studiedagen. Nieuwe indrukken op doen. Hoe ga je om met conflicten op het werk tussen cliënten. Het leren kennen van de kinderen en je draai vinden in een nieuwe baan kost energie, veel energie. Waardoor er geen energie voor Twizzil meer over was.

Voordat ik deze baan kreeg had ik vaste momenten waarop ik bezig was voor Twizzil, een vaste avond waarop ik mijn blog schreef, vaste dagen waarop je vrijblijvend kennis kon maken met mij en mijn praktijk. Aanpassing was nodig, maar het kwam er niet van. In mijn hoofd zaten lijstjes genoeg, maar afwerken? Ho, maar! Gewoon niet toekomen aan de dingen die in je hoofd zitten. Het mediteren, wat ik mijn cliënten aanraad, ook daar gunde ik mij geen tijd voor. Alleen het noodzakelijke gebeurde.

Na de zomervakantie ben ik gaan opruimen. Alles wat privé niet gebruikt werd of waar de kinderen inmiddels te groot voor zijn, heb ik opgeruimd, verkocht, weggegeven of naar de kringloop gebracht.

Het lijkt erop dat ik mijn draai gevonden heb. Energie over heb. Een paar weken terug ben ik begonnen met het inventariseren van mijn praktijkruimte. Alles wat ik niet of zelden gebruik bied ik te koop aan. Boeken en materialen. Daardoor is er eerst weer een rommeltje, maar straks weer ruimte. Ruimte in mijn hoofd en focus op wat ik wil met Twizzil. Ik heb besloten niet meer actief bezig te gaan met Ik Leer Anders of Ik Leer Leren. De trainingen bied ik niet meer aan en staan ook niet meer op mijn website.

Het is mooi om breed opgeleid en onderlegd te zijn, maar het kan ook onduidelijkheid geven. Het werd al zo vaak tegen me gezegd. Wees duidelijk richting je ‘klanten’! Want waar ben ik nu in gespecialiseerd? Waar kan ik mijn klanten mee van dienst zijn?

Ik ben begaan met alle kinderen die op de een of andere manier niet de mogelijkheden hebben of  krijgen om te kunnen laten zien wat ze in zich hebben.

Alleen…..

mijn hart ligt bij het begeleiden van hoogbegaafde en/of hoogsensitieve kinderen en volwassenen!

Daar ligt mijn specialisme en (ervarings)deskundigheid!

Photo by Dennis Mayk on Unsplash.