Morgenmiddag mag ik een presentatie houden voor mijn medecursisten van de opleiding tot hooggevoeligheidsdeskundige. Onderwerp: Mijn Passie.

Nu weet ik al een hele poos dat ik morgen die presentatie van wel drie hele minuten moet gaan houden. Ik mag daar van alles bij gebruiken. Voorwerpen, foto’s een presentatie, je kunt je eventueel verkleden. Je kunt het zo gek niet bedenken, het zou gebruikt kunnen worden als het je presentatie over jouw Passie maar ondersteunt.

Bij het woord Passie gaat er al van alles door mijn hoofd. Mijn gedachten racen kriskras door elkaar.Van hot naar her. Wat is mijn Passie? Heb ik er één? Zijn het er niet meer? En wat zijn mijn Passies dan? Moet ik persé een Passie hebben? Ja! Indien mogelijk gelinkt aan mijn beroep als coach. Help!

Wanneer ik mijn gedachten bij elkaar heb geraapt, schrijf ik mijn presentatie over mijn Passies. Ja, Passies. Want ik kan niet kiezen. Keuzes maken vind ik lastig. In deze wereld barst het van de mogelijkheden en interesses. Het beroep kindercoach heeft zoveel mogelijkheden om verder te leren hoe je kinderen verder kunt helpen. Je kunt verder leren voor (kinder)therapeut. Je kunt naast hooggevoeligheidsdeskundige ook nog hooggevoeligheidsexpert worden. Specialiseren in autisme, dyslexie of dyscalculie. Systemisch werken, spel therapie, kunstzinnige therapie, familieopstellingen, contextuele therapie, hoogbegaafdheid in relatie tot. Kortom de mogelijkheden zijn legio. Op de een of andere manier heeft het ook allemaal mijn interesse. Daarnaast heb je nog mogelijke hobby’s: muziek spelen en luisteren, tekenen, lezen, schrijven, verven, knutselen, haken, breien, sporten…. Waarom is er zoveel leuk en interessant? Het levert mij soms behoorlijke keuzestress op. Al deze leuke dingen en interessante dingen leiden mij toch steeds naar 1 ding. Verder helpen. Man, vrouw en kind. Dat is mijn passie!

Mijn presentatie is geschreven. Een week later bedenk ik me dat ik het beter anders kan aanpakken. Daarom schrijf ik een nieuwe presentatie over mijn Passies. Weer een paar dagen later bedenk ik me dat alleen een praatje waarschijnlijk wel erg saai is. Misschien moet mijn presentatie dan toch maar in een Power Point. Dan is er nog wat te zien, mocht mijn onderhoudende presentatie tegenvallen. Alhoewel, wat kan er misgaan in 3 minuten. Voor de 3e keer schrijf ik mijn presentatie, dit keer in Power Point. Nu alleen nog plaatjes zoeken. Of ik morgen deze laatste presentatie ga houden, daar ben ik nog niet zeker van.Uiterlijk morgenvroeg moet ik bepalen welke het gaat worden. Ik kan dus nog lekker even twijfelen.